Er zijn van die momenten dievoor altijd in je geheugen gegrift blijven. Schokkende en emotionelegebeurtenissen waarvan je nooit meer los komt. Het telefoontje over hetoverlijden van mijn moeder is zo’n voorbeeld. Of, heel wat minder persoonlijkmaar toch: de aanslag op de Twin Towers in New York.
Afgelopen dinsdag begon iknietsvermoedend aan mijn schrijfdag van de week. Messenger gaf zijnonmiskenbare ‘pling’ af. Lydia, mijn uitgever (wat is dat toch fijn om tezeggen), bracht goed nieuws. ‘Goedemorgen Annemarie, Waterval is albeschikbaar!’ Ik wrijf de slaap uit mijn ogen en lees dit bericht nog eensgoed. Redacteur Tamara en ik zijn nog volop in ‘productie’. Hoezo is Watervalal beschikbaar?
Een tweede ‘pling’.
Het is een link om ‘u’ tegen tezeggen. Ik druk mijn vinger erop en dan….een kleine gil verlaat mijn mond.Zooooo fantastisch. Mijn boek, mijn debuut, mijn droom staat op bol.com.Iedereen die Waterval wil lezen, kan hem nu al reserveren. Dat beeld van decover (wat is hij mooi geworden) met mijn naam op internet geeft me vleugels.De droom die ik als kind al koesterde, staat nu kleurrijk op mijn beeldscherm.Voor mij een moment om nooit meer te vergeten. Letterlijk onbeschrijfelijk.
Hartelijke schrijfgroeten
tot volgende week!
