Gisteren hebben Tamara van Tekstbureau Charizma en ik deeerste redactieronde van Waterval afgesloten. ‘Blij?’, vroeg ze me.
Ik moest er een nachtje over slapen voordat ik daarop eenantwoord kon geven. Natuurlijk ben ik dankbaar voor haar opmerkingen,aanvullingen en wijzigingen. Ik zie het verhaal groeien. Tegelijkertijd merk ikdat ik nog maar aan het begin sta van het ‘auteurschap’. Een aantalschrijftechnieken moet ik mezelf beter eigen maken.
‘Dus ik hoop maar dat jij het ook nog ziet zitten’, gaf ik bij Tamara aan. Meteen kreeg ik een mail terug. ‘Natuurlijk zie ik het zitten. Dit hoort er allemaal bij.’ Dat maakt me meteen weer een stuk blijer. Stomme onzekerheid, soms zit je me aardig in de weg.
Nu laten we Waterval een weekje rusten en daarna gaan we aande slag met redactieronde 2. De focus ligt op het verdiepen van de personages.Die mogen nog wat meer een gezicht krijgen, zodat de lezers extra kunnenmeeleven met alle ontwikkelingen. Ondanks de twijfel die af en toe de kopopsteekt, weet ik een ding zeker: Waterval wordt mooi, prachtig…mijn kindje,mijn droom.
Waterval wordt mooi, prachtig…mijn kindje, mijn droom.
—Annemarie
Overigens heb ik er sinds heeeeeel kort een nieuwe droom bij. Ik ontwikkel een training voor basisschoolkinderen over schrijven, het zelf verzinnen en opzetten van verhalen. De basis heb ik afgelopen weekend gelegd tijdens een intensieve, maar oh zo geweldige training van schrijfster Marelle Boersma. Ik heb er heel veel zin in om kinderen de lol van verhalen verzinnen en opschrijven te laten ervaren. Het is een nieuw hoofdstuk in mijn levensverhaal.
Hartelijke schrijfgroeten
Tot volgende week!
