(Bron: www.kabook.nl)
Wie is Annemarie?
Ik ben geboren in 1971 in het dorp Wouw, in 2004 getrouwd met Koen (1968) en moeder van Joep (2006) en Lieke (2009). Samen met mijn gezin woon ik in het West-Brabantse Roosendaal. Ik ben afgestudeerd aan de Academie voor Journalistiek (Tilburg) in de richting Schrijvende Pers. Op dit moment werk ik circa tien uur per week als tekstschrijver en communicatiemedewerker bij een communicatieadviesbureau. In mijn vrije tijd zing ik bij popkoor Akkoord. Ik omschrijf mezelf als een introvert met een sociaal randje. Ik vind het heerlijk om alleen (zelfstandig) mijn ding te doen. Op zijn tijd organiseer ik een feestje of een BBQ en dan omring ik me met vrienden en familie. Erg gezellig. Sporten is niets voor mij, liever ga ik wandelen of fietsen in de natuur. Ik ben verslaafd aan drop.
Schrijf je al lang en hoe is het ontstaan?
Het is wat je onder schrijven verstaat. Pas sinds 2017 maak ik bewust tijd vrij voor het boekschrijven. Op andere manieren schrijf ik al ruim twintig jaar. Mijn lerares Nederlands van mijn eindexamenjaar op de Havo zag al iets van het schrijversbloed in mij. Ze adviseerde me boeken te gaan schrijven. Ik heb haar advies deels gevolgd door Journalistiek te studeren en als (bedrijfs)journalist en tekstschrijver mijn brood te verdienen. Maar er zit natuurlijk een groot verschil in schrijven in opdracht (bijvoorbeeld een jaarverslag, speech of nieuwsbrief) en het schrijven van een fictieboek. Ik ben erg blij dat ik mijn jeugddroom van dat eigen boek nu waar kan maken.
Waar komt de inspiratie vandaan?
Mijn inspiratie haal ik uit het dagelijkse nieuws waar helaas de vreselijkste dingen gebeuren. Laatst las ik bijvoorbeeld een artikel over een meisje dat door haar stiefvader gruwelijk is mishandeld en van wie haar eigen moeder tegen haar zegt: ‘wen er maar aan, dit is je nieuwe leven.’ De link naar dat artikel kopieer ik naar mijn mailbox als mogelijk idee voor een boek. Daarnaast haal ik inspiratie uit de (ruige) natuur en uit stille momenten om me heen. De natuur leent zich, in mijn hoofd, supergoed voor thrillers. De Biesbosch, een gletsjerspleet of een waterval…ik zie overal lijken liggen of fantastische plekken om iemand gevangen te houden na een ontvoering. Ook stilte prikkelt mijn fantasie. Ik schrijf het beste met een weids uitzicht en rust om me heen. Voor de personages en dialogen haal ik inspiratie uit de mensen om me heen, zoals mijn gezin, vrienden, familie en oud-collega’s.
Waarom heb je het boek geschreven?
Allereerst omdat ik graag mijn beloftes nakom. Al in mijn jeugdjaren heb ik mezelf beloofd ooit een boek te schrijven. Dat moest er dus komen. Ook omdat ik nieuwsgierig was naar het feit of ik überhaupt een dik boek zou kunnen schrijven dat ook nog eens vlot leesbaar is. Ik hou zelf niet van trage sfeerbeschrijvingen en ellenlange gemoedstoestanden in boeken. Die houden het verhaal zo op.
De derde reden om dit boek te schrijven is dat de tijd er rijp voor was. Allerlei omstandigheden in mijn leven wezen me naar hetzelfde actiepunt: tijd vrijmaken voor het schrijven van mijn boek.
Hoe kom je aan je personages?
Het boek moest zich afspelen in een land waar veel watervallen zijn. Hoewel IJsland wat dat betreft mijn hart heeft gestolen, is mijn keuze toch gevallen op Zwitserland. Vele jaren geleden heb ik namelijk een Zwitser ontmoet die indruk op me heeft gemaakt, in positieve en negatieve zin. Die tegenstellingen in zijn karakter maken hem ietwat ongrijpbaar en daarmee een perfect personage.
Bij een aantal personages probeer ik me in te leven in hoe ik zou reageren op ontwikkelingen of tijdens gesprekken. Die zijn dus voor een groot deel gebaseerd op hoe ik in het leven sta. Andere personages komen het verhaal binnen omdat ze nuttig zijn. Dan heb ik iemand nodig die het conflict versterkt of die een extra verhaallijn meedraagt. Dat is iemand die ik bij het begin nog niet in beeld heb, maar die als het ware aanklopt om ook een rol te spelen. Soms is degene welkom, soms ook niet.
Waarom zouden wij het boek moeten lezen?
Waterval is een boek dat je nauwelijks tijd geeft om adem te halen. Een rollercoaster. De personages blijven je verrassen. Je denkt dat je ze kent, maar ze zetten je steeds op het verkeerde been.
Lees je ook?
Absoluut. Ik lees heel graag. Bij literaire thrillers vind ik het fijn om mee te gaan in de fantasie van schrijvers. Bij waargebeurde verhalen is het bijzonder om bijna aan den lijve te ervaren wat het slachtoffer of een nabestaande doormaakt. Dat gevoel kan ik lang met me meedragen.
Wat zijn je favoriete boeken?
Ik hou heel erg van waargebeurde verhalen, vooral over ontvoeringen en moorden (hoe kan het ook anders). Daarnaast lees ik literaire thrillers en heel af en toe een roman.
Zijn er plannen voor de toekomst?
Zeker. Ik werk nu aan een jeugddetective. En verder ben ik in mijn hoofd bezig met een vervolg op Waterval. Die zal zich naar alle waarschijnlijk afspelen in de prachtige Biesbosch waar ik laatst op vakantie ben geweest.
